การถ่ายภาพอัลตราซาวนด์สามมิติ

หลักการพื้นฐานของการถ่ายภาพอัลตราซาวนด์สามมิติ (3D) ส่วนใหญ่ประกอบด้วยวิธีองค์ประกอบทางเรขาคณิตสามมิติ วิธีการแยกรูปร่างประสิทธิภาพ และวิธีการจำลองว็อกเซล ขั้นตอนพื้นฐานของการสร้างภาพอัลตราโซนิก 3 มิติคือการใช้โพรบสร้างภาพอัลตราโซนิกสองมิติเพื่อรวบรวมชุดของภาพ 2 มิติในลำดับเชิงพื้นที่ที่แน่นอน และจัดเก็บไว้ในเวิร์กสเตชันการสร้างใหม่ 3 มิติ คอมพิวเตอร์จะทำการวางตำแหน่งเชิงพื้นที่บนภาพ 2D ที่รวบรวมตามกฎเกณฑ์ที่กำหนดและเปรียบเทียบภาพ รูปภาพช่องว่างระหว่างส่วนที่อยู่ติดกัน 2/12 องค์ประกอบต่างๆ ได้รับการเสริมและปรับให้เรียบเพื่อสร้างฐานข้อมูล 3 มิติ ซึ่งเป็นขั้นตอนหลังการประมวลผลของภาพ จากนั้นจึงกำหนดขอบเขตพื้นที่ที่สนใจ การสร้าง 3 มิติขึ้นใหม่จะดำเนินการผ่านคอมพิวเตอร์ และ ภาพ 3 มิติที่สร้างขึ้นใหม่จะปรากฏขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ เทคโนโลยีการถ่ายภาพอัลตราซาวนด์ 3 มิติประกอบด้วยการเก็บข้อมูล การสร้างภาพสามมิติขึ้นใหม่ และการแสดงภาพสามมิติ Baum และ Greewood เสนอแนวคิดอัลตราซาวนด์ 3 มิติครั้งแรกในปี 1961 แต่การพัฒนาค่อนข้างช้าในอีก 30 ปีต่อจากนี้ ในช่วงสิบปีที่ผ่านมา ด้วยการพัฒนาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีการถ่ายภาพอัลตราซาวนด์อย่างต่อเนื่อง เทคโนโลยีการถ่ายภาพอัลตราซาวนด์ 3 มิติได้ย้ายจากขั้นตอนการวิจัยเชิงทดลองไปสู่ขั้นตอนการใช้งานทางคลินิก [2] ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็น (1) 3D แบบคงที่: การรวบรวม ภาพ 2D จำนวนหนึ่ง จากนั้นจึงสร้างภาพกลุ่ม 3D จากนั้นจึงทำการแสดงภาพ 3D ต่างๆ ซึ่งแบ่งออกเป็นเนื้อเยื่ออวัยวะ 3D และช่องการไหลของหลอดเลือด 3D (2) ไดนามิก